“W Zyndranowej jak zwykle ciepło…”

“ W Zyndranowej jak zwykle ciepło i jak zawsze dopędza cię wiatr…”

Słowa piosenki Nerona (klik) prześladowały mnie od początku wyjazdu, a skansen kultury łemkowskiej w Zyndranowej był na liście do zobaczenia od dawna, tym razem się udało.

Jak na Zyndranową przystało, było ciepło, świeciło słońce, powiewał przedburzowy wiatr… Małgosia rozbrykana, szalejąca z wózkiem Dzidzi (wszak na tym bardzo chustowym wyjeździe to rzadka okazja). Skansen okazał się mniejszy niż się spodziewałam, bardzo kameralny, ale mimo to (a może właśnie dlatego?) z pewnością wart zobaczenia.

Łemkowskie chałupy i ich wyposażenie przyciągnęły uwagę Małgosi, a ich poznanie stanowiło rozwinięcie kwietniowego Dziecka na warsztat, które dla nas było właśnie spotkaniem z kulturą i historią Łemków. Szczególnie spodobała jej się dziecięca kołyska (chciała tam Magdę wsadzić), tradycyjne stroje oraz… pisanki, z których jedną usiłowała porwać, przez co omal nas nie przyprawiła o zawał. Są też pamiątki z obu wojen światowych – dokumenty, hełmy, miny, pociski…

Obok skansenu do zwiedzania udostępniona jest także zabytkowa zagroda żydowska, ale tam ponieśliśmy porażkę – czynna jest znacznie krócej niż skansen.