Drawieński PN najlepiej zwiedzać kajakiem: najwięcej wtedy zobaczymy, a i przygód na szlaku nie zabraknie (Drawa to piękna rzeka, na której z pewnością nie można się nudzić: ma dość wartki nurt i sporo przeszkód). Jednak jeśli (tak jak my zeszłego lata) nie możecie się wybrać na spływ, to doradzamy kilka naprawdę ładnych miejsc do zobaczenia (w sezonie letnim pamiętajcie o czymś odstraszającym komary – jest ich tam sporo).
Drawieński PN skupiony jest – jak sama nazwa wskazuje – wokół rzeki Drawy (lewobrzeżny dopływ Noteci, ok. 200 km długości), w Puszczy Drawskiej. Ciekawostkę stanowi fakt, że jeszcze ok. 100 lat temu puszcza ta… puszczą nie była, stanowiła mieszankę lasów, pól i łąk; zwartym kompleksem leśnym stała się dzięki aktywności człowieka. O dawnym wykorzystaniu puszczy przypominają brukowane drogi, pozostałości hut, smolarni i kanałów nawadniających, zarysy bindug (miejsc, w których składowano drzewo przeznaczone do spławu), ślady osad, stare cmentarze oraz kamienne drogowskazy.
Głusko
Głusko to osada leśna, pamiętająca jeszcze czasy średniowiecza. Znajduje się w niej kościół z początków XX w., zbudowany z wykorzystaniem murów… browaru. W pobliżu miejscowości odnajdziemy pozostałości umocnień Wału Pomorskiego, a największą atrakcją jest znajdująca się niedaleko hydroelektrownia “Kamienna”, zbudowana na początku XX w., ze zwracającym uwagę opracowaniem detali budynków. O potędze techniki tamtych czasów świadczy fakt, że wyposażenie elektrowni nie uległo zmianie, do dziś działają: dwa hydrozespoły z turbinami Francisa z 1893 i 1898 roku firmy Escher Wyss ze Szwajcarii, generatory produkcji AEG z Berlina oraz regulatory systemu Voitha.
Z Głuska do elektrowni można przejść ścieżką dydaktyczną, prowadzącą obok pozostałości huty szkła Podszkle (pozostały zaledwie fundamenty domów oraz zarastający kanał w miejscu dawnego portu). Można też zobaczyć nieczynną bindugę.
Jaźwiny
Koło leśniczówki Jaźwiny można przespacerować się nad rzeką Słopicą (lewobrzeżny dopływ Drawy o dł. ok. 21 km). W tej rzece żyje wiele ryb, które przy sprzyjających warunkach można zobaczyć w dość płytkiej wodzie: pstrąg, głowacz białopłetwy, strzebla potokowa, jelec, okoń i płoć. Okolice rzeki porastają bardzo ładne lasy (łęg jesionowo-olszowy), teren też jest przyjemnie pofalowany – nadaje się na miły spacer.
Jezioro Głuche
Jezioro Głuche wraz z jeziorem Ostrowiec bywa czasem nazywane łącznie Jeziorem Ostrowieckim, tworząc największy w Drawieńskim PN-ie zbiornik (387 ha), położony w głębokiej polodowcowej rynnie i otoczony gęstym lasem. Jeśli ktoś spaceruje tam – tak jak my – w pochmurny deszczowy dzień, wrażenia tajemniczości gwarantowane!
Ostrowite
Ostrowite to położona w głębi puszczy nad Jeziorem Czarnym (określanym mianem najpiękniejszego w Drawieńskim PN-ie!) osada, założona w ramach akcji kolonizacyjnej przez Ruedigera Wedla z Drawna pod koniec XVI w. W XIX w. liczyła ok. 100 mieszkańców, znajdowała się w niej kuźnia, młyn i kościół – dziś jest to zaledwie parę domów pamiętających XIX w. W jej północnej części znajdziemy ruiny murowanego kościoła z XVIII w. oraz pozostałości cmentarza.
Pustelnia
W Pustelni przy leśniczówce przecina się wiele szlaków, jest to więc dobry punkt wypadowy na spacer, a z mostku na Płocicznej (lewobrzeżny dopływ Drawy o dł. ok. 51 km) można przynajmniej popatrzeć na rzekę, skoro (z różnych powodów) spłynąć nią nie można. Ta niepozorna rzeczka była często wzmiankowana w starych dokumentach, stanowiła bowiem na dużym odcinku granicę Brandenburgii i Wielkopolski. Płociczna – zwł. fragment płynący przez park narodowy – jest jedną z najczystszych rzek w Polsce. Rzeka płynie przez tereny bagienne, a my byliśmy tam tuż przed burzą, więc oglądanie było ekspresowe – komary cięły jak szalone.
Drawieński PN z pewnością jest “do poprawki”, pewnie kajakowej. Zobaczyliśmy zaledwie część z tego, co chcieliśmy zobaczyć, a jak wiadomo, apetyt rośnie w miarę jedzenia…
W podróży przez życie 