Zabytkowy słup graniczny w Prostkach i parkingowa kość niezgody

Słup jak słup, powiecie. Otóż nie. Dosyć niepozornie wyglądający słup, przypominający trochę kapliczkę, w rejonie miejscowości Prostki nad rzeką Ełk liczy sobie ponad 450 lat. Niegdyś oznaczał styk granic Wielkiego Księstwa Litewskiego, Królestwa Polskiego oraz Prus Książęcych, a postawiono go w 1545 r.! Fakt ten upamiętniają znajdująca się na nim tablica oraz postawiona obok tablica informacyjna. Dojazd od wsi Prostki, położonej przy drodze nr 65, jest dobrze oznakowany.

Słup stoi tuż przy rzece Ełk, którą postanowiliśmy zobaczyć, co niestety kosztowało nas trochę czasu “w plecy”. Ale po kolei. Przy słupie granicznym znajduje się miniparking, na którym stanęliśmy my oraz samochód do przewożenia kajaków, czekający na “spływowiczów”. Zapełniliśmy parking doszczętnie, tak więc kolejne dojeżdżające osoby musiały zaparkować przy leśnej drodze, a jak na złość – ruch się zrobił jak na Marszałkowskiej. Pierwszy samochód stanął beztrosko na środku drogi. “Jak będą państwo wyjeżdżać, wycofam się!” – rzucił kierowca, gdy Kuba powiedział, że zaraz wyjeżdżamy. Zeszliśmy nad rzekę, wracamy – ludzi z samochodu ani śladu, a samochód dalej na środku drogi. Nadjechały kolejne, ale stanęły grzecznie przy brzegu, zostawiając przejazd. A my czekamy. Ludzi ani widu, ani słychu. Choć nie lubimy tego robić, nacisnęliśmy klakson. Reakcji brak. Czekamy dalej. Życzliwy pan od kajaków podpowiada “kopnie pani mocno w samochód, włączy się alarm, przylecą biegiem”. Nie zdecydowałam się jednak na to rozwiązanie, samochód i bez mojego udziału był co nieco pokiereszowany. Czekamy. Kuba poleciał poszukać kierowcy – ale sami wiecie, że znalezienie człowieka w dużym lesie łatwe nie jest. Wreszcie nadchodzą. Spokojnym, spacerowym krokiem. Oczywiście – mimo zwrócenia uwagi przeprosin brak…

Ta historia to nie tylko anegdotka – to także apel o kulturę zachowań “parkingowych” i nie tylko. Nie żyjemy i nie podróżujemy sami, a pomyślenie o innych nie wymaga wiele wysiłku, trzeba tylko chcieć…