Wózek kontra rzeczka, czyli Puszcza Kamieniecka wiosną

W ramach pożegnania zimy zwyczajowo spławia się Marzannę. Do tego przywykliśmy. Ale żeby spławiać wózek, to mało kto słyszał, a właśnie taka forma powitania wiosny przypadkiem wyszła podczas spaceru organizowanego przez warszawskie SKPB parę lat temu.

Miało być wygodnie – wyszło “jak zwykle”… Na spacer reklamowany jako “wózkowy” poszliśmy z Tulą. Nie dlatego, że mieliśmy jakiś akt jasnowidzenia, tylko po prostu dlatego, że nie spacerowaliśmy już wtedy z wózkiem. Inni wózki zabrali – i przeszli niezłą szkołę jazdy terenowej, ale – może właśnie dlatego? – humory dopisywały wszystkim przez cały dzień.

Pierwszy odcinek trasy, prowadzący z Kamieńczyka w stronę polany w Szuminie upłynął spokojnie, choć nieco mozolnie.

Jak się spojrzy na mapę Puszczy Kamienieckiej, widać na niej wiele szlaków biegnących przecinkami. Idealne dla rowerów i wózków? Owszem, ale przy uwzględnieniu faktu, że jest tam sporo piachu. Do tego – pagórków (poza szlakiem nadbużańskim, którym szliśmy). I różnych gryzących owadów. To ostatnie wczesną wiosną na szczęście nie wchodziło w grę, ale pierwsze zafundowało niektórym odcinki trasy niemalże pustynne.

Kiedy dotarliśmy nad Bug, ścieżki się “odpiaszczyły” i zwęziły zarazem.

W towarzystwie pięknych widoków na rzekę wkroczyliśmy w las i tam czekało na nas prawdziwe wyzwanie. Płytki zazwyczaj, prawie niezauważalny latem dopływik Bugu, przybrał co nieco i stanęliśmy przed wyborem: albo zawrócić, albo go sforsować. Wybraliśmy to drugie…

Malutki kijek…

Opcja nosidełkowa

… i wózkowa

Ciąg dalszy spaceru, aż do Szumina, oferował już tylko “typowe” atrakcje w postaci widoków…

Trasa:

Kamieńczyk – Szumin-polana – polana – Szlakiem Nadbużańskim do asfaltu – Kamieńczyk

8,5 km