Krótki przepis na to, jak się upiec latem w Beskidach

Nie przepadam za wspomnieniem tamtego wyjazdu. Łączy się z nim zbyt wiele emocji i żalu źle podjętych decyzji. W zasadzie wolałabym, żeby wszystko poszło zupełnie inaczej… ale skoro już było, a czas nieubłaganie mija – pora spojrzeć na to z dystansu.

Weekendowy wypad w Beskid Makowski i Wyspowy miał być rozgrzewką i wstępem do dłuższego wypadu w Gorce. Rozgrzaliśmy (a raczej przegrzaliśmy) się na tyle skutecznie, że ciąg dalszy nie doszedł do skutku z powodu kontuzji… a ja miałam szczerą ochotę zrobić krzywdę za przeładowanie trasy mojemu mężowi (wówczas jeszcze nie mężowi, ba, nawet mi do głowy nie przychodziło, że on kiedykolwiek nim będzie).

Początek wyjazdu wcale nie zapowiadał późniejszego słońca. Maków Podhalański przywitał nas oberwaniem chmury, które – na szczęście dla nas – przeszło w mżawkę i mgłę na większość dnia.

Ciekawym doświadczeniem stało się więc przejście przez Koskową Górę (867 m n.p.m.), kiedy to nie widzieliśmy nic więcej niż tylko na wyciągnięcie ręki, a domy oraz krowy na pastwiskach wyłaniały się na chwilę z mgły po to, by zaraz potem zniknąć (jak parę miesięcy później szłam tamtędy ponownie, zdziwiłam się, że stamtąd są jednak widoki). Przez cały czas zzuliśmy się trochę jak w saunie – było parno i duszno, co zaowocowało burzą przy zejściu z Kotonia (857 m n.p.m.) do Zawadki.

Mokre początki

Koskowa Góra

Krowy we mgle

Burzy się…

Kotoń – krzyżówka szlaków

Na dobranoc zdobyliśmy Zembalową (859 m n.p.m.), której przynależność do pasm jest dyskusyjna (według jednych opracowań – leży w Beskidzie Makowskim, według innych – w Wyspowym; charakter ma jednak zbliżony do tego drugiego). Zwieńczenie i tak niełatwego dnia okazało się być bardzo ciężkie i na długo zapamiętałam Zembalową jako szczyt naprawdę paskudny: podchodziliśmy zmęczeni, w potwornym upale, do tego podchodziliśmy bez szlaku i początkowo obrana droga przeszła na koniec w torowanie drogi w błocie i bujnej (i kłującej) roślinności. Po zdobyciu Zembalowej stwierdziliśmy, że nie mamy sił na nic więcej i rozbiliśmy namiot w zasadzie gdziekolwiek (pamiętam wieczorne mycie w jakimś malutkim strumyczku pośród błota).

Następny dzień powitał nas słońcem i ogromnym upałem, tak więc przejście przez Szczebel (977 m n.p.m.) i Luboń Wielki (1022 m n.p.m.) było doświadczeniem bolesnym, nie tylko ze względu na duchotę, palące słońce i z lekka uciążliwy w tych warunkach charakter gór, lecz także – na kontuzję, która uniemożliwiła nam dalszą wędrówkę. Skończyliśmy więc w Rabce, jakoś letnie Gorce nie są mi pisane.

 

Budowa obwodnicy okrążającej Lubień – taka atrakcja nam przecięła trasę… Ale daliśmy radę.

Jaskinia na Szczeblu

Szczebel

Barwy lata…

Widoki z Lubonia Wielkiego

Trasa:

Dzień 1: Maków Podhalański – Koskowa Góra – Kotoń – Zawadka – Krzczonów – Zembalowa (38 GOT)

Dzień 2: Zembalowa – Lubień – Mały Szczebel – Szczebel – Glisne – Luboń Wielki – Rabka – Chabówka (36 GOT)

Łącznie: 74 GOT