Zabawka do kochania

Zabawki są teraz bardzo mądre: gadają, migają, odgadują życzenia i robią wszystko, zanim tylko zdążymy o tym pomyśleć. Przez swoją inteligencję świetnie nadają się do zabawy, lecz w znacznie mniejszym stopniu – do kochania. Bardzo często ogarnia mnie tęsknota za zabawką, która by była mniej mądra, a bardziej – czuła; mniej myślała za dziecko, a więcej – pozwalała sobie sobie wyobrażać. I właśnie wtedy kiedy naszły mnie takie myśli, w naszym domu zagościła Julia.

Julia piękna nie jest. Jest sympatyczna, przez co jej pyzata piegowata buźka bardziej przypada do małego serduszka niż idealna uroda bez skazy, no bo ta przecież wywołuje dystans. Uśmiecha się od ucha do ucha i optymistycznie patrzy na świat. Jest mięciutka i przytulaśna, a do tego – jeśli ząbkujący maluch ją podgryzie, nic złego się nie stanie – jest w pełni bezpieczna. Do tego – gra: cichutką, spokojną melodyjkę pozytywki. Jak z dzieciństwa…

U nas – Julia czuwa nad spokojnym snem Młodszej M., a cichy dźwięk pozytywki pozwala odpłynąć w krainę najpiękniejszych marzeń…